sexreter

(bkz: akraba ziyaretleri)

akraba ziyaretleri insanlara azap çektirir, hiç sevmem. gider efendi efendi köşede oturursunuz, kanepenin bir köşesinde sallanan ipi izlersiniz ya da o iple oynarsınız. anidrn biri adınızı söyleyerek "sen ne zaman evleniyon?" diye kahrolası bir soru sorar. üç adet seçeneğiniz var. birinci seçenek; boşluğa uzun uzun bakmak, ikinci seçenek; "ben evlenmiyorum." demek. her ikisi de çıkmaz sokak, duvarı aşmak gerek. "ben okuyorum, okumayanlara sorun." diyip topu kuzenlerime atarım ama onlar da hep evlilik yolunda ilerliyorlar zaten. bir süre kurtulmuş olurum, birkaç gün sonra da "sana bizim şunun şunun şunun eltsinin baldızını torununun yiğeninin oğlunu ayarlayalım, yuvanı kur kızım" diye telefon ederler. tekrar inatla okuduğumu derim, telefonu kapatırım. eve giderim akşam abimin yüzü kıpkırmızı sinirli, annem yarı mutlu yarı sevinçten delirmek üzere. çantayı fırlatıp "sizi aradı demi o orospu?" diye bağırıp evden çıkarım.

böyle olaylar yaratır akraba ziyaretleri.

tabii son seçenek de gitmemek, artık son seçeneği seçiyorum ve kafam rahat yaşıyorum.

orijinal olanı için; uzun ömürlü ve çok rahat olan terlik.

saatlerce hastane içinde ayakkabı ile dolaşmak azaptan başka bir şey değil, o yüzden crocs bir sağlıkçının vazgeçilmezidir.

aldığım her bir crocs için pişman değilim, aklım hâlâ alamadıklarımda.

bu videoda epey iyi anlatılmış, adam olana çok bile dercesine.

artık çoğu şeyi hissetmiyorum.

normal bir insandır.

iddia ederim ama kanıtlamam , bu kız benim ayrıca. gerek duymadım, zaten kimseye de öyle kolay kolay güvenmem. güven duygusunun yoksunluğu bir süre sonra cinsel hayatı da yok edebiliyor. o yüzden kalkıp da "ay şöyle kız da böyle kız." diyemem.

(bkz: Vincent Willem van Gogh)
kendisinin birkaç eserini resme dökmem ile il içerisinde düzenlenen resim yarışmalarında derece yapmışlığım var ve anlatamayacağım kadar da büyük bir hayranıyım.

kendim için söyleşini makbul görüyorum.

uzunca bi süre buralara gelmeyeceğim ama bi günün sonunda muhakkak geleceğim.

kahkaha atmama sebep olabilecek eylem.

dün geldi başıma, epey güldüm. yakışıklı sayılabilecek, biraz uzun, biraz iri ama orta seviyede yağlı vücuda sahip hafifçe kaslı birisi vardı. salondaki kızların yanına tek tek gidip konuştu, çoğunun da reşit dahi olmadığı salonda en son çalınacak kapı olan şahsımın yanına geldi ve şöyle bir inceledi beni aynadan "aslında siz biraz bacak çalışsanız iyi olur." gözleri bacaklarımı süzdü ve "aslında bacaklarınız güzelmiş. siz göğüs çalışın." dedikten sonra göğüslerimi izledi "aslında kalça diyeceğim ama... ya aslında ikimiz de iri insanlarız, bizim vücudumuz çok güzel." dediğinde havlumu da alıp "size iyi sporlar." diyip ortamdan uzaklaştım. daha setim bitmemişti, çok laubali bir konuşması vardı ve uzun süre aradan sonra ilk defa birisiyle konuşmak istemedim.

squata geçtiğimde gülmekten hiçbir şey yapamadım, salon buddym ile kendimizi bi matın üstüne atıp en son çare esnedik.

french bulldog'un aldığı versus.

önüne en kaliteli mamayı koyarsınız ama kendisi gider çöp yer. tertemiz su içsin dersiniz o gider sokaktaki en kirli suyu içer. her saniye oyun isterz arsızdır. az biraz ilgi görmesin "ğvefhf" gibi bir ses çıkararak havlarlar, tabii ne kadar havlama denir muamma. önüne gelen yere pislerler, kokusu rahat rahat bayıltır. ayrıca çok çabuk hasta olabilirler.

anormal derecede haraketli birisiyseniz tam size uygun bir köpek french bulldog, yoksa kafayı yersiniz.

henüz çocukları evden ayrılmadan da bazı ebeveynler tarafından yaşanabilen sendrom.

tecrübe ile sabit.

(bkz: jason momoa)

5 to 7 adlı filmde tanık olabileceğiniz durum.

bir fantezi de olabilir. hem evliyim hem aldatılıyorum hem de aldatıyorum fikri kişiye haz verebilir, o anı yaşamak haz seviyesini katlayabilir.

kulağa cıva damlatmak.

artık hayatımın dönülmez noktasında yer alıyordum, öyle canım acıyordu ki kendime bu acıyı daha fazla yaşattırmak istemiyordum. bir daha asla acı hissetmemeliydim, hayatımda bir daha acıya yer olmamalıydı ama hayat acıydı, bu bi gerçekti.

en durgun dönemimdi diyebilirim, benim için o dönem; siyah perdeler ardında oynanmış bir oyun. oyuncuların hepsi bütün gücüyle bağırıyor ama izleyicilerin kulakları kapalı, gözleri başka yöne bakıyordur. oyunun yönetmeni ise sağırdı oyunculara.

içimdeki duygular bir bir ölüyordu, hiçbir şey zevk vermiyordu. ne o çok sevdiğim gitarım, ne de voleybol topları... artık hiçbir şey yapmak istemiyordum. belki birileri duysaydı sesimi yaşanan onca şeyi hiç yaşamamış olurdum.

kararımı vermiştim, o cıvayı bulacaktım. bulmuştum da. sadece sessiz, alabildiğine yeşillik bir orman ve bir yağmur sonrası günü kalmıştı. o gün de gelmişti ama ben yapamadım. utandım, öldü diyecek olmalarından utandım. ben ölemezdim, bu düşünülemezdi bile.

acıya tahammül edilemeyen bir hayatı en acısız şekilde sonlandırmak istemiştim sadece.

hiç şaşmadan 3 ve 4.

libido yükseltir.

tavan olan libidonun nereye varacağını tahmin dahi edemezsiniz.

yaşadığım yerdeki insanların yüzüme söyleyemediği ama arkamdan konuşurken adımı kullanmak yerine tercih ettikleri sıfat.

fazlasıyla sevdiğim ama biraz yanaşmaya çekindiğim erkektir.

olgun erkekler çok seksi olurlar, aşırı bilgili ve mantıklı olurlar. fiziki olarak ve karakteristik açıdan güçlü olurlar. hele bir de uzun boylu, yapılıysa... teslim olunması gereken erkektir.

benim gibi bir insana denk gelmemesi gereken adam.

ne zaman adet olacağı belli olmayan ve uzun süreler adet olmayıp hiç beklenmedik anda adet olmak hayli zor, bunu yaşayan ben bile hesaplayamıyorum. çok fazla not aldım, çok fazla çetele tuttum ama bir türlü bu lanet şeyin ne zaman olacağını hiç tahmin edemedim. bilemedim.

mesela en son yedi ay önce ayın on üçünde adet olduysam bu ay ayın ikisinde adet olabiliyorum. bir başka şans eseri adet oluşa da ayın yedisi denk gelebiliyor.

böyle sorunu olan bir kadınla birlikteyseniz ve kendisiyle düzenli cinsel ilişkiniz varsa kafanız fazla fazla karışabilir.