evlilik yaşı

tartışılmaya açılması gereken bir konu aslında,
ancak hemen sapık veya yobaz muamelesi görüldüğü için yoğurdu da üfleyerek yemek gerekiyor ;
günümüzde 18 yaşından küçük bireylerin sağlıklı akıl yaşına sahip olmadığı için evlenmeleri doğru bulunmuyor.
peki bu 18 yaş sınırı nasıl belirlenmiş, bundan 30-40 yıl önce bir grup hümanist oturmuş, insan aklının bu yaşta olgunluğu eriştiğini oy çokluğu ile kabul etmiş. biz de tüm yasalarda bunu baz almışız. halbuki abd'de ehliyet yaşı 16, kumar yaşı 21, asya'da ise reşit olma yaşı 17 olarak belirlenmiş. aslında insanların bulunduğu toplumlara göre sonradan belirlediği sanal bir yaşı baz alinmis.
şimdi gelelim evlilik yaşına,
homo-sapiens yani akıllı insan tarihini yuvarlak olarak 200 bin yıl kabul ediyoruz. bu 200 bin yıllık tarihin sadece 30 yıllık kesiminde legal evlilik için 18 yaşı baz alıyoruz. peki kalan 199.970 yıldır insanlar nasıl evleniyor? cevap çok basit,
kadın ergenliğe adımını attığı gün yani 11 – 12 bilemedin 13 yaşında evleniyor. çok eskiden (5-6 bin yıl once) bunun 'evlilik' diye bir adı da yoktu tabi. doğanın bir yasasıydı. kadın ergenleşmeye başladığından itibaren cinsel hayatı da başlardı. kimi zaman kabile şefi, kimi zaman komün hayatı, kimi zaman kabilenin en hızlı koşanı. kimse de, kızı 18'e kadar bekleyelim iyice aklı başına gelsin, demezdi.
yani yüz binlerce yıl boyunca kızlar regl çağına gelir gelmez cinseliğe başlardı. hepimizin ataları oradaydı. hepimizin soy ağacı bu gerçekleri içeriyor. yani hepimiz oradaydık !
fazla uzağa da gitmeye gerek yok, hepimizin baba anneleri, nineleri hadi onlar değilse de 1 üst kuşakları 14- 15-16 yaşında evlenmedi mi?
milyonlarca yılda gelişen bu evrimsel iç güdüye sonradan sanal duvarlar koyulabilir ancak bu evrimin beyinde biriktirdiği kalıcı içgüdü nöronlarına ne kadar dur diyebilir ki?
evrim bize milyonlarca yıldır şunu kodlamış ;
kızların ergenlik çağında kendini koruyup kollayacak kendinden yaşçabüyük (çünkü koruma kollama ve eve av getirme konusunda tecrübeli) erkeklere ilgi duyması.
erkeklerin kendinden yaşça küçük kızlara ilgi duyması. (doğurganlık, çeviklik vs)
17 yaşındaki liseli kızın 21 yaşındaki üniversiteli erkeğe aşık olması. ilişki yaşayınca hemen tecavüz mecavüz. sanki 18 yaş sınırı evrimsel süreçlerin çok da umrundaydı. evrim yaş hesabı tutmaz..
veya ikisi de 18 yaş altı gençlerin sevişmesi.. evrim 2 kişinin sevişecek çekime girdiğini söylüyorsa ne yasalar durdurabilir ne de sonradan dayatılan kurallar.
ha buradan şu sonuç da çıkmasın ,
50 yaşındaki köy ağasının veya din hocasının 15 yaşındaki kızı ailesinden satın alması hoş bir şey mi, asla değil ve engellenmeli..
ancak, sonradan dayatılan ahlak kuralları belirlenirken de içimizdeki milyonlarca yıllık içgüdüleri de keskin bir şekilde kesip atmamak gerekmekte. 17 yaşındaki bir kız 21 yaşındaki bir gençle kendi isteğiyle beraber olunca, o kendi karar veremez diye, 21 yaşındaki erkek tecavüzden hapse girmeli mi?
düşünmek gerekir..

Diyelim ki, 18 yaş altı 2 genç birbirini çok sevdi. Aşklarından ölüyorlar hatta. Bunlar evlenmek istedi. Hatta aileler de bu büyük aşka saygı duydu. Dediler ki "evlenin". Kız ve oğlan lise öğrencisi oluyor bu arada. Okurken evlenmek zaten yasak da diyelim ki devlet de onay verdi. Bu çocuklara ev lazım, yemek lazım, kışın gelecek doğal gaz faturasını ödemek için para lazım. Lazım da lazım. Ev kurmak ve evi geçindirmek kolay işler sanıyorsunuz siz galiba. Ben söyleyeyim zor işler bunlar.

Ideal evlilik yaşı, kendi paranı kazanmaya başlayıp, kimsenin yardımı olmadan yaşamaya başlamanın hemen sonrasıdır. Kimi insan için bu 25 yaş olur, kimi insan için 30.

zaman değişti. artık üremekten çok zevk almak için seks yapıyoruz. elbette binlerce yıllık evrimsel sürece 30 senelik kanunlarla ket vurulamaz. liseliler de vurdurmuyor zaten. kendi aralarında vuruşuyorlar, olması gerektiği gibi.

yine konuyla bağlantılı olarak 17 yaşındaki kız 21 yaşındaki erkek örneğini düşündüğümde çeşitli olasılıklar ve sorular geliyor aklıma:

*oğlanın üniversiteye gittiğini ya da bir işte çalıştığını varsayalım;
-neden kendisi yaşında biriyle s..işmiyor?
-kendi ortamındaki kadınların ona fazla geldiğini mi düşünüyor?
başka bir başlıkta kadınların 23 yaşından sonra piyasa değerini kaybettiğini görmüştük (bkz: cinsel piyasa değeri) madem 23 yaşına kadar gidiyor bu "piyasa", madem seçeneği var, yasal olarak sakıncalı bir durumu gerçekleştirmeye neden bu kadar meyilli?
-madem bu kadar memnunlar s..işmekten ve iki taraf da anlaşmış durumda, olay neden yetkili mercilere kadar gidiyor?

şeklinde gidecek uzunca bir liste sıralayabilirim. ama onun yerine hadi hep birlikte tecavüzü yüceltmeyelim. 17 yaş günümüzde hiçbir şey arkadaşlar. anasının evinde yediği önünde yemediği arkasında büyümüş bir kız çocuğuyla, kendini bildi bileli şiddet, seks ve nice grafik görüntülerle karşılaşmış, 1004 yılında yaşayan kızı karşılaştıramazsınız.

günümüzde evlilik yaşı bu yüzden bu kadar ilerlemiştir. seks yapmak ya da aç kalmamak için yasal bir izne ihtiyacımız yok.

bilimsel açısını bilemem. aklı başında bir insan bu ekonomik şartlarda evlenmemeli. bir düğün için minimum 50 bin tl lazım diyelim. ben o paraya en az 40 ülke gezerim, konserlere giderim, tatile çıkarım. hayatımı yaşarım. ileride yapamadığım şeyler için pişmanlık duymam. 45-50 yaşlarında gider evlenirdim. hele ki çocuk yapmak , işe gitmek zorunda kalmak filan korkunç geliyor...

öncelikle rakamları bir şey yapın (bkz: #6109).
sonralıkla eğer meseleniz evrimsel süreç, içgüdü, doğa kuralı falansa yarından itibaren doktora gitmiyorsunuz, birisi sizi götünüzden bıçakladığında ağlamıyorsunuz, abd ortadoğu'nun içine sıçıp sığdırdığında da antiemperyalist damarınızı kesip atıyorsunuz.
evlilik eskiden de öyle 13 yaşına basar basmaz s..işilince olan bir şey değildi. ne bileyim oğlan çocuğunun yaban domuzuyla güreşmesini falan beklenirdi muhtemelen. ya da bin yıllardır olduğu gibi mal, toprak, para karşılığı alınıp verilirdi insanlar. evrim, biyoloji, doğa temelli konuşacaksak her şeyden önce frontal lobu ve karmaşık sosyal ilişkileri evirdiğimizi unutmayın derim. bu lob sayesindedir ki kurduğumuz komüniteler hayvanlarda farklı dinamiklere sahip, temelde yaşama içgüdüsü olsa da komşunun oğlu kızımıza kabardığında verdik gitti demiyoruz. oğlan buna değecek mi falan diye bakıyoruz.
yaşadığımız toplumdaki bazı kurallar 50 60 senelik olabilir ama bazı gerekler üzerine alınan kararlar var. çoluğun çocuğun evlenmesini normal karşılayacaksanız mantıken 50 yaşındaki ağanın köydeki 13'lükleri toplamasına da karşı çıkamazsınız. ancak bugün kurduğumuz sosyal düzende, ki eski düzenlerden daha ileriye götürmeye çalışıyoruz her seferinde, kız çocukları da dahil eğitimin önemi büyük, bunun için de evliliğin ertelenmesi ihtiyacı kendiliğinden doğuyor. bir de bildiğiniz gibi kadın hakları diye bir şey çıktı. insanın biyolojik ve sosyal serüveninde kadınlar pasif pasif takılırken şimdi onları korumak için yasalar var. kadın sadece bebek ve yemek için yaşamasın diye eğitim veriyoruz, gerekirse daha iyi şartlarda yaşasın diye kocasını terketmesine hak tanıyoruz vs. tüm bunların tutarlı kalması için de evlilik yaş sınırı koyulmuş.
yani günümüzde geldiğimiz nokta da bir şekilde bizim doğamız gereği. yarın bir gün kitlesel bambaşka olaylar olur, işler yine değişir. 13 yaşında bıcır bıcır hatun kovalayamıyoruz diye 200 000 sene öncesine gitmek istiyorsanız yolda başınıza daha kötü şeyler gelebilir onu da diyeyim. ben şahsen insan kurban törenlerini özlüyorum.

yasalara göre +18 yaş olarak belirlenmiştir. 18 yaşının olgunluk yaşı kabul edilmesi pek doğru olmasada yinede bir çok şeyin önüne geçmesi bakımından böyle bir yasa olması gayet güzel bir şeydir. ama evlilik konusunda asıl tavrı aile koymalıdır. Yani çocuklarının olgunluk seviyelerini bilmeli ve onları hayata karşı hazırlamalıdırlar. Hiçbirimiz kusursuz hayatlar yaşamıyoruz onlarda yaşamayacaklar ama en azından kendi bilgi birikimlerimizi onlara aktarabiliriz.

evlilik çocuğa hazır olunduğunda gerçekleşmesi uygun olan bir durumdur.
Evvelinde genelde boşanmayla sonuçlanır.

Erkek için 35 kadın için 29 olan yaşlardır.

okul askerlik 3 bes kurusla bıraz hayatın keyfını cıkartıyım derken 30 oluyoruz zaten. 27-30 arası iyidir. insan en azından kendisi kim olduğunu kiminle yaşayabiliceğini öğrenmiş oluyor

30-35 arasıdır.35 sonrasında uzun süren yalnızlığınıza, düzeninize birini dahil etmek çok zor olabiliyor. Bu yaşlardan sonra aşık olmanın da imkansızlaştığını düşünürsek, illa evleneceğim diyorsanız bu yaşa kadar halledin. Bu eşikten sonra mantık baskın olduğundan sanıyorum en ufak bir sıkıntıda 'ben buna neden katlanıyorum' sorusu gündeme geliyor sık sık.