ölüm

Bir gün başıma gelecek olandır.

Entropinin mutlak ve engellenemez sonucudur.

Yari yolda birakilmislik hissidir.

Çok temel anlamda canlı organizmanın işlevsel özelliklerinin dağılmaya karşı koyamayarak kanser, organ yetmezliği, kalp krizi vs. gibi genel ve istatistiki olandan spesifik sonuçlara kadar uç veren çeşitli sebeplerden beslenerek gerçekleşen biyofiziksel ve biyokimyasal yitim olayıdır.
Hayat için Hem bir ucu "saçma" ya varan hem de sınırlı ve anlamlı bir bütünlüğün teminatı olarak iyi ki yaşadım dedirtebilen buyurgan gerçekliktir de.
Bugün sözlük yaşantısını birlikte paylaşabiliyorsak ölüme müteşekkir değil miyiz?
Ayrıca ölmeyip de ne yapacaktık? Birikerek bugünlere yüz on sekiz milyar nüfusu aşmış olarak gelebilecek miydik? Bu zaten başlı başına yaşamsal bir paradoks olmayacak mıydı?
Elbette ölüm iyi ki var ve iyi ki söz gelimi bunu yazan ve okuyanlar ölecekler.
Kişisel hikayelerle de pekala şahitlik getirilebilir ölümün zorunlu güzelliğine: ece Ayhan ın son derece zor şartlar altında geçen ömrünün son döneminde bir dostuna mektubunda şöyle dememiş miydi: İyi ki ölüm var.
Bir başka şairse yüzyıl sonra birçok canlının hayatta olmayacağını düşünüp bugünkü yaşamı paylaşan her şeyi kardeşlik bağıyla birbirine bağlamadı mı? Takdirlerinize sunulabilecek bir esprisi değil mi bu ölümün yine?
..
Sayısız çeşitleme aradında gülümseyen bir fikrin ifadesi olarak ölüm tarafımca daima güzellenecektir vesselam.

biyolojik olarak canlının sonu iken, ruhsal olarak ne olduğu hala tartışma konusudur.

ölüm dediğimiz şey, aslında hayalden ibaret olduğu söylenen ancak öyle olmayan gelmiş geçmiş en büyük gerçektir.

Kurtuluştur,ödüldür.

Çözümün kendisi

Kaçınılmaz son

Freud'a göre yaşamın amacıdır.

gerçekliğe yakın tek varoluş biçimidir.