karantina nasıl gidiyor

Hiç bir şeye konsantre olmadan tribünden seyrediyorum her şeyi.

Gülen ve konuşan tek hayvan insanmış. Şu an insan gibi hissetmiyorum.

bozduk formatı..
benim günde 4-5 saat işe odaklanmam gerekiyor.
onun dışında pijama-tv-yürüyüş-market alışverişi şeklinde devam ediyor.
28 şubattan beri berbere gitmedim. papaz gibi oldum.
kitap okuma motivasyonu kendimde bulamıyorum nedense, o kötü oldu
kilo da aldık bu arada..
cinsellik mi, o uzun zamandır yok..

idare ediyoruz.
yatıyoruz korona kalkıyoruz korona.
değişen tek şey vefat sayılarının ve virüse yakalanan kişi sayılarının değişmesi...

Full artı full udemy. Machine learning kasıyoruz evden çalışmanın dışında.

Evden çalışmak zorladı beni, aktif olmaya alışkın bünyemi en çok spor yapayım diye kasıyorum, bi türlü evin salonunda tepinesim gelmiyor. Çok uzun zamandır ne olursa olsun aksatmadığım günlük sporu haftada bir ya da iki kere yapınca şükreder oldum. Çok kitap okurdum konsantre olamıyorum. Evin içinde mal mal gezip arada dizi başlıyorum, sarmıyor hiçbiri. Bu işler başa gelmeden önce hep eve kapanıp çıkmıycam, kimseyle görüşmeden kafamı dinlemek istiyorum diye zırlanan kendime iyi bir ders oldu. Şikayetlenen insanlara gıcık olurdum ama artık çok şikayetim var hayattan, kendimi zor tutuyorum. Şu an youtube dan spor videosunu hazırladım, geldim telefonumla oynuyorum. Biraz daha sabredersem iş başlayacağı için yine vakit kalmayacak salonda tepinmeye. Bol bol sözlük okuyorum, ona da az yazıyonuz be.

sıkıldım. param da azaldı.

12 marttan beri evden sadece birkaç kere market için çıktım. her gün spor yapıyor, müzik listeleri oluşturuyorum. okumak için beklettiğim kitapları, izlemek için beklettiğim dizileri izliyorum. gerisi arkadaşlarla muhabbet ev işleri ve bankonda, dışarıda gezdiğimi hayal ederek geçiyor. (bkz: swh)

şu sıralar ekonomik bağımsızlığı olmayan ben için ailevi evinde geçen tadı tuzu olmayan; sessizlik, kişisel alan, kişisel zaman kavramlarının anlamını yitirdiği durum. Salona gitsen 7/24 corona haberleri açık, odama gitsem bütün gün oturmuş zamanı boşa harcamış gibi hissediyorum. uyku düzeni yok, online dersler var. bilgisayarım var fakat bi oyun bile açasım gelmiyor. ama şu günlerde çalışmak zorunda olan insanlar var onlara saygım var şüphesiz onlar daha kötü bir psikolojide. biraz şikayet etmeyi kesmem lazım galiba.

(bkz: kitap okumak)
Lakin artık yetmiyor! Ne tat ne tuz kaldı damağımızda.

Bir marketim var ona gidip geliyorum, çalışma saatlerini kısalttık. Onun haricinde bir yere gittiğim yok sürekli evdeyim.
Normalde çok aktif sürekli gezen biriydim şimdi geçmişe dönük gezi videolarımı editliyorum.
Seks mi? Seks yok abi, master'da keyif vermiyor hiç.