ilk aşkımla motorunu satın alma bahanesiyle tanıştım. Cebimde beş kuruş yok hâlbuki. Mecburî hizmet için 2 hafta sonra kars'a gideceğini öğrendim. Saçma sapan bahanelerle yakasına yapıştım. sabah akşam onunlayım, ölüyorum aşktan. Neyse gideceği gün geldi çattı. Havaalanına gittim uğurlamaya. cool erkek yalnız gelmiş, vedaları sevmezmiş. Beni görünce şaşırdı. Ben başladım ağlamaya. Gitmemelisin, ben yapamam falan diyorum. Uçak kalkmak üzere anons ediyorlar adını artık. Tam gideceği sırada "benimle evlen ne olur!" Diye bağırdım. Zaman durdu. Herkes sustu. Yanıma yaklaştı. Nefesini sürdü dudaklarıma "Hadi." dedi. Bindik taksiye, Belediyeye gittik, başvuru yaptık. Iki gün sonra evlendik.
O gün bu gündür evliyiz. Iyi ki de...
anonim_kullanıcı
Bi de kendim için derim ilk adımı atmaktan kaçınmam diye. Bunu ben yapamazdım. Bravo gerçekten, tebrik ederim. Mutluluklar :)))
optimal
Teşekkür ederim. :)
