Yazarların babalarına söylemek istedikleridir.
Sen gideli 14 yıl oldu.
Acın ilk günki gibi taze, yokluğun kara kıştan da soğuk ben de...
Sen gidince tek başıma kaldım. Bir başıma derler ya
bir babanın gölgesi yeter diye.
O gölgeyi aradığım çok zamanlarım oldu...
Şimdi kocaman kız oldum. Sen olsan yine ufacığım derdin bilirim ama büyüdüm baba.
Hayatın bana kattığı her zorluğa sen varmışcasına meydan okuyarak büyüdüm...
Bana sen öğrettin herşeyi gülmeyi, güçlü olmayı, hayatımı iyi bir insan olarak sürdürmemi...
Sana yazınca ağlıyorum hep napayım sulu gözlü oluşum bile sana benziyor. Hani hatırlarmısın bahçemizde bir kuşun kanadı kırılmıştı, seni ağlarken yakalamıştım merhametli kalbini sevdigim adam...
Ben mutsuzken sende mutsuzsun biliyorum bu sefer az ağlayacağım merak etme sen...
Ne kadar daha yaşarım bilmiyorum ama yanımda olmasan da beni izlediğini biliyorum o yüzden sana layık bir evlat olmaya devam edicem cennet kokulum...
Seni seviyor ve özlüyorum...
Kendine iyi bak.
mars
İnsanlar neden eksiler bunu hayret ediyorum
papatya
Onları da anlıyorum. Benim babam gibi mükemmel bir baba girmemiş olabilir yaşamlarına, özür dilerim onlardan.
beyaz popo
Önce vefat ettiğini düşündüm sonra kendine iyi bak.. Okuyunca what the fuck is going on here dedim 🤔