ben kullanıyorum maalesef :(
instagram'ı şuna benzetiyorum, köpek sahiplenmek için barınağa gidince, oradaki köpekler 'beni seçin' diye tüm hünerlerini sergilerler ya, işte instagram kızları ve erkekleri de o şekilde tüm hünerlerini sergiliyorlar.
eskortlar ve atanamayan eskortlardan ve pezevenglerden yüz binlerce var.
taze et pazarı
instagram kullanmayan erkek
instagram kullanmayan erkek belki kadınlardan soğumamıştır. uyandırmayın da kullanmamaya devam etsin.
Bir erkeğin instagram kullanıp kullanmaması bir yana nasıl kullandığıdır önemli olan. Kadın için de aynı şey geçerli tabi. Hiç kullanmasak daha hoş olur. Bazen kapatmayı düşünmüyor değilim.
Gençtir. 20-30 yaş arası olması muhtemel.
İnstagram, facebook gibi, dinazorlara terk edilmeye başlandı.
İnstagram, facebook gibi, dinazorlara terk edilmeye başlandı.
instagram'ın insanların üzerindeki etkisine en son değineceğim.
instagram kullanmayan bir erkeğim. 2 yıl önce bi profil açıp tek bir resim koymuştum ve o günden sonra bir daha da girmedim, aklıma bile gelmedi çünkü her gün gördüğüm insanların attığı fotoğraflara bakmak saçma geliyordu. Belki instagram'ın iç dinamiklerini bilmiyor oluşum da bunda etkendir.
instagram'a ilgi göstermememin bir nedeni de facebook olabilir. 2009-10-11-12 yıllarında facebook'u aşırı hızlı kullanan, bağımlısı olanlardandım. Gün içinde işlerimi bırakıp saatlerimi geçiriyordum hattâ. Ne zamanki ilkokul arkadaşlarımızın tamâmını bulup akşam ne yemek yediğini öğrenecek kadar başımız göğe erdi, işte o zaman facebook bıktırmaya başladı. Sonra facebook üzerinden oyunlara sardık, sevgililer bulduk seviştik vs. En son yeter dedim, bu kadar saat geçirmenin anlamı yok. Yıllar sonra girmeyi düşündüm de ne şifremi hatırladım ne de mail adresimi. Zâten 75 yaşındaki âile büyüklerinin doluştuğu ve mezardaki ilkokul arkadaşlarını aradıkları yere dönüşmüştü iyice.
işte instagram'dan da bu gereksiz zaman savurganlığını yaşamamak için uzak durdum hep ve hiç anlam yüklemedim çünkü bence insanlar ''sen evde oturup nutella kaşıklarken bak ben phuket adasında ne cevizler kırıyorum'' minvalinde bir yarış hâlinde. Komik ve ergence gelmesinin dışında kime nâme yaptıkları ayrıca bir irdelenesi konu ama başka başlıkta.
Lâkin;
instagram'ın hayâtımızdaki yeri ve önemi ekmek-su gibiymiş. 1,5 yıl önce bir kadınla tanıştım ki muhabbet hârika gidiyorken bana güvenmediğini söyledi. Neden dediğimde instagram'ım yokmuş. Varsa da saklıyormuşum. Yâni instagram'ım olsa beni ve hayâtımı kolayca tanırmış.
Bakın bu bakış açısındaki kadınla diyaloğumu ânında kestim çünkü bence aptalın tekiymiş. Zirâ dünyânın yarısını gezmiş olan ben, gittiğim ülkelerden en süslü fotoğrafları alarak instagram'ımda yayınlayıp öyle manyak bir profil yapabilirdim ki o kadının mâbâdının kapağı kayardı ama bu tip bir yöntemi denemek aklıma bile gelmemişti. instagramdaki hayatlar göze sürme gibi bir şeydir, yalandır yâni. Bir insanı instagram'ı üzerinden tanımaya çalışmaksa en hafif tâbiriyle ahmaklıktır.
Bugün bile instagram'ım yok diye mağara adamı muamelesi gördüğüm doğrudurama bâzen olumlu tepki aldığım da oluyor, nâdirattan elbet.
instagram kullanmayan bir erkeğim. 2 yıl önce bi profil açıp tek bir resim koymuştum ve o günden sonra bir daha da girmedim, aklıma bile gelmedi çünkü her gün gördüğüm insanların attığı fotoğraflara bakmak saçma geliyordu. Belki instagram'ın iç dinamiklerini bilmiyor oluşum da bunda etkendir.
instagram'a ilgi göstermememin bir nedeni de facebook olabilir. 2009-10-11-12 yıllarında facebook'u aşırı hızlı kullanan, bağımlısı olanlardandım. Gün içinde işlerimi bırakıp saatlerimi geçiriyordum hattâ. Ne zamanki ilkokul arkadaşlarımızın tamâmını bulup akşam ne yemek yediğini öğrenecek kadar başımız göğe erdi, işte o zaman facebook bıktırmaya başladı. Sonra facebook üzerinden oyunlara sardık, sevgililer bulduk seviştik vs. En son yeter dedim, bu kadar saat geçirmenin anlamı yok. Yıllar sonra girmeyi düşündüm de ne şifremi hatırladım ne de mail adresimi. Zâten 75 yaşındaki âile büyüklerinin doluştuğu ve mezardaki ilkokul arkadaşlarını aradıkları yere dönüşmüştü iyice.
işte instagram'dan da bu gereksiz zaman savurganlığını yaşamamak için uzak durdum hep ve hiç anlam yüklemedim çünkü bence insanlar ''sen evde oturup nutella kaşıklarken bak ben phuket adasında ne cevizler kırıyorum'' minvalinde bir yarış hâlinde. Komik ve ergence gelmesinin dışında kime nâme yaptıkları ayrıca bir irdelenesi konu ama başka başlıkta.
Lâkin;
instagram'ın hayâtımızdaki yeri ve önemi ekmek-su gibiymiş. 1,5 yıl önce bir kadınla tanıştım ki muhabbet hârika gidiyorken bana güvenmediğini söyledi. Neden dediğimde instagram'ım yokmuş. Varsa da saklıyormuşum. Yâni instagram'ım olsa beni ve hayâtımı kolayca tanırmış.
Bakın bu bakış açısındaki kadınla diyaloğumu ânında kestim çünkü bence aptalın tekiymiş. Zirâ dünyânın yarısını gezmiş olan ben, gittiğim ülkelerden en süslü fotoğrafları alarak instagram'ımda yayınlayıp öyle manyak bir profil yapabilirdim ki o kadının mâbâdının kapağı kayardı ama bu tip bir yöntemi denemek aklıma bile gelmemişti. instagramdaki hayatlar göze sürme gibi bir şeydir, yalandır yâni. Bir insanı instagram'ı üzerinden tanımaya çalışmaksa en hafif tâbiriyle ahmaklıktır.
Bugün bile instagram'ım yok diye mağara adamı muamelesi gördüğüm doğrudurama bâzen olumlu tepki aldığım da oluyor, nâdirattan elbet.
Kullanmıyorum :( çok üşengeçim malesef :(
Kullanmıyorum. Tavsiye ederim
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?