ekonomik bağımsızlığın ilân edilmediği ve kendi evimizin olmadığı tıfıl günlerimizin olmazsa olmazıydı. Nasıl râzı gelmeyelim? otele gidecek bile para yoksa, tanıdıktan zar zor bulduğumuz bir araba bizim için 4 tekerlekli otel o an:)
çektik hevesle sote bir yere. Karanlıkta alev almışız, öpüşüyoruz ve daha sâdece 2 dakika olmuşken birden arabanın içi aydınlandı. ''N'oluyor lan, kapatın şu ışıkları'' edâsıyla dönüp bi baktım ki polis, cama da vurmaya başladı. hah bir bu eksi..ti. gerçi kıyâfetler hâlâ üstümüzde ama biz nedense tek koltuğu kullanmaya başlamışız. kıyâfetler yamulmuş, düğmeler açık, rotamız şaşmış rezâlet.
Nâmahremimize ayıp edercesine feneri tutarken, arka koltuğa falan da baktı, ekip çalışması mı var sandı nedir bilemedim. indirdik camı mecburen. ''gençler ne yapıyorsunuz burada'' dedi. hadi cevap ver. hâlâ tek koltuktayız ne yapıyor gibi görünüyoruz? ''Tam sevişiyorduk, son düzlüğe girip nefes nefese olayı tamamlayacaktık ama içine sıçtın'' diyemedik tabii sustuk kaldık, zâten gözüme gözüme tutuyor ışığı. hayır kız hâlâ kucağımda ben polisle muhabbette, nasıl mantıklı bir yalan söyleyeyim, ne diyeyim?
kimlik kontrollerinden sonra azarlayıp şutladı bizi. O feneri de öyle tutmasaydı iyiydi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?