xbox 360

22 kasım 2005'te çıkan microsoft oyun konsolu.

benim açımdan yeryüzünün en iyi konsoludur. bilgi içerikli entry'den ziyade konsolla ilgili anılarımı yazacağım ve kimsenin okumayacağı bir entry olacak ama, öyle yazasım geldi işte.

2007 yılında PS2'm bozulduğunda yerine artık bir ps3 alma vakti geldi diye düşünürken babamın sık sık almanya'ya giden arkadaşının evinde xbox 360'ı görüp, bir tane de bize getirmesini rica etmiştik. tabii sonrasında ps3 de aldık ama xbox hep çok ayrıydı. grafik olarak ps3'ten bariz olarak üstündü. ps3 gta 4'ü 620p'de ıkınarak çalıştırırken xbox 360 720p'de bana mısın demiyordu. kontrolcüsü de bence gelmiş geçmiş en rahat ve en cool kontrolcüydü ve hala da öyledir.

velasıl ilk 3k'sını 2009 sonbaharında vermiş, istanbul'da yaptıracak yer bulana kadar canımız çıkmıştı. malum ülkede xbox pek bilinen bir şey değildi ve bu cihazdan anlayan pek elektronikçi yoktu. zaten bu 3k meselesinden sonra eve ps3 alındı ve xbox sadece exclusive oyunlar için çalıştırıldı. Çünkü değerli bir aletti ve bir 3k daha görürse tamir edilip edilemeyeceği meçhuldü. bu yüzden fifa, nfs gibi düzenli seriler hep ps3'e alındı. zaten 2014 yılıyla beraber yeni nesle, xbox one'a geçildiği için kutusuna konup kilere kaldırıldı. ps3 de küçük kuzene hediye edildi. ama birkaç ay sonra, 2015'te üniversite yolu gözüktüğü için x360 kilerden çıkarılıp tekrar yanıma alındı. öğrenci evine yepyeni xbox one götürmek olmazdı. 1.5 sene boyunca benle beraber 3 tane hayvan oğlu hayvan ve onların kızlı erkekli geyli lezbiyenli ne kadar çevresi varsa fifasından, pesine ne bulursa sömüre sömüre oynadı. bir ara bizim ev atari salonuna dönmüş, girenin çıkanın kim olduğunun bile sorulmadığı bi hale gelmişti. cihaz 2016'nın sonlarına doğru ''yeter lan s.kerim oynayacağınız oyunu'' diyerek bir 3k daha gördü. oyuncağı elinden alınmış bebek gibi oldu 3 tane eşek kadar adam. utanmasak birbirimize sarılıp ağlayacaktık. kabullenemiyordu kimse beyaz meleğimizin bozulduğunu. gamepadleri elimize alıp içleniyorduk. konsolu buzdolabına koyuyor, havlulara sarıyorduk belki bi' tedavi buluruz diye ama x360 bize cevap vermiyordu. neyse efem tam o dönemlerde bim'e 500 tl'ye xbox 360 geldiğini duyunca sabahın 9'unda bime gelip edirne ayşekadın bim'deki ilk ve tek xbox 360'ı alıp keyfimize devam ettik. yasımız kısa sürmüştü. beyaz meleği babama yollayıp iyi bir yere koymasını istemiştim. yeni konsolumuzla oyun yamyamlığına devam edecektik. bu e slim model olduğu için öyle 3k vs gibi sorunları da yoktu. 1.5 yıla yakın yine hayvanice oyunlar oynandı, arkadaşlarla ev toplanmaları yapılacağı zaman hep bizim ev seçilirdi çünkü xbox 360 vardı. grupta ps4'ü olan sefa isimli arkadaşımız ''gelin bizde ps4 oynarız'' dediğinde adam yerine bile koymuyorduk. oyunlarla gram alakası olmayan grup kızlarına bile öğretmiştik xbox 360'ın yüceliğini. öyle öyle oyunlarla, bol alkolle, bitmek bilmeyen neşemiz ve eğlencemizle geçen 1.5 yılın ardından ben hariç tüm grup 2018 yılında mezun olup şehirden ayrıldı. ben mezuna kalıp ev arkadaşlarımın arasına 1 yıl geç katıldığım için 1 sene daha şehirde kaldım. gerçi okul uzadığı için bu sene de gideceğiz ama neyse... aynı yaz xbox 360'ı yazlığa götürdüm orada oynarım diye ama o yaz doğru dürüst eve bile girmediğim için bir kez dahi açılmadı. 2018 sezonuna başlarken de yanımda konsol götürmedim.

yazlıkta son gecemi geçirdiğim şu saatlerde xbox 360'ta eski oyunlardan birini oynarken anladım ki, aslında bizim meselemiz x360 falan değil, dostluk, arkadaşlık ve o bitmek bilmeyen neşemizmiş. konsol sadece birlikte geçirdiğimiz o harika günlerin küçük bir sembolüymüş. bir daha oyun oynarken hiçbir zaman o anlardaki keyfi alamayacağımı bilmek de üzmüyor değil.

iyi geceler.