Esnasında demesem de sonrasına taşınan bir olaylar silsilesidir. Şöyle ki eski ama eskiliğinden artık olgun ve güzel kadınımla bizim izmir li kör homeros un ismini taşıyan dağlık, bir tür mesire ve dinlence alanında gecenin ilerleyen saatlerinde bulunup at çiftliğine nazır vaziyette arabamda sevişmiştik. Camlar buğulu, serbest halde gezinen atların çıkardığı sesler ve tenin simyasıyla büyülü ortamda tatlı bir sevişmenin rehaveti tenimizde dağılırken kalkıp gidelim dedik de eğimli ve nemli çimenlikte arabam kaya kaya gecenin kör karanlığına yuvarlanınca çaresiz kaldık. Kurtarayım derken aracı çimenlere gömülü taşlığa çarpıp kilitledikten sonra çamur, kan revan çabamızın işe yaramadığını ancak anladık. Can çekişmekte olan şarjımla en yakındaki çekici noktasına bile fizan kalan yere bir çekici çağırdık. Adamın, çelik halatların çukurdaki arabaya ulaşıp onu olduğu yerden kurtaramayacağını söylemesi, yok tarife usulü çalışıyorum deyip de yapmadığı işin üstüne 200 lirayı cebe indirmesi de caba. Ben bunlarla uğraşırken kadınım heder olmasın diye bir aralık taksi çağırdım. Meğer taksiciler güvenli bulamadıkları için o saat oraya gelmezlermiş. Hadi, buyurun! Neyse ki bir taksici çekine çekine geldi de kadınımı alıp bu kez aksi yönde bir kör karanlığa karışıp gitti. Kadınımı merak edip (ki en son gördüğüm haliyle üstü başı endişeye bulanmış ve çamurluydu) bana bıraktığı telefonundan naptığımı merak edip de o vesileyle kendisiyle konuştuğumda evde ve emniyette olması görece teskin etti beni. Arabayı orada bırakıp güç bela ve Hızır misali eve saatlerce sonra vardım. Sonra ne mi oldu?
Ne olduysa oldu ama neyse ki bu başka bir sevişmenin konusu olmadı..
Şimdi anımsıyorum da dünyanın sınırında sevişmiştik ya neticede güzel oldu...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?