aklıma bir diyaloğu getirmiş olan imamdır.
yol uzun, herkes yanında oturan kişi ile sohbet arkadaşı oluyor. ketum, asık suratlı, kara saçlı, sessiz bir kadınla konuşmayı kim ister ki? yanımdaki abla istedi elbette. "okuyor musun?" demişti, evet diyince bölümümü sordu. meslektaş çıktık, kadın ameliyat hemşiresiymiş. yani ben ömrümde o kadar uzun süreli sohbet ettiğimi hatırlamıyorum, öyle güzel konuştuk. "abla, en ilginç bulduğun vaka neydi?" dediğimde bana makatına tuvalet fırçası sokan çocuğu anlatmıştı. "bu vakalar karşına çok çıkar, sakın şaşırma. ben 20 yıldır görüyorum, 20 yıldır da garip buluyorum. tamam, kişisel bir seçim ama böyle güvenilir olmayan ve enfektif şeyleri tercih etmemeli insan." demişti. kadın haklıydı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?