sorumluluktan korkmaktan falan değildir. ağzında dişi olmayıp 5 çocuk dilenciler var, ne sorumluluğu?
her genelleme yanlıştır elbet ama üzgünüm kızlar; artık erkeklere bir eş-koca değil finansör gözüyle bakıyorsunuz. hayat savaşına birlikte girilecek insan sayısı çok az ya da azaldı, devrin ihtiyaçlarına zaten yetişemediğimiz gibi bir de evlilikle beraber hayata eşek yükü borçla başlıyoruz. her şeyi dört dörtlük yapmış olsak bile en ufak bir boşlukta babasının prensesi rollerine bürünüp bize postayı koyma cüretinde bulunuyorsunuz; arkamızda olmuyorsunuz, vardan yoktan anlamıyorsunuz, kıyas yapıyorsunuz. evine ve hayatına yetişmeye çalışan erkek de bir süre sonra çaresizlikten tarlası yanmış köylü gibi çömelip ellerini bacaklarının arasına alıp öylece kalakalıyor.
ayrıca kadınların geneli evlilik müessesesini kendi hükümranlığını kurabileceği bir alan olarak düşünüyor. mesela bizim evlenmeden önce rutin olarak yaptığımız keyfi aktiviteleri (örn; halısaha maçı, arkadaşlarla dışarı çıkmak vs.) türlü bahaneyle ve çirkeflikle kısıtlayıp daha sonra ekselanslarının keyfi isterse bunu bize köpeğe verilen bir ödül maması gibi sunuyor. neden böyle yapıyorsun dendiğinde de, her zaman incir çekirdeğini doldurmayacak mevzularda kafa ütüleyen insan sadece susuyor ve asıl mantıklı cevabı kendi de bulamıyor. şimdi erkek için kısıtlanmak demek zaten evlilikten başlı başına soğuma sebebi demek. bundan önce izin verdiğin ne farklıydı da evlenince kısıt getirme kararına varıyorsun? bu başlı başına bir tutarsızlık.
velhasılı kelam, ruh önemli ruh. antik yunanda ruh nefes almakla eşit görülürmüş. biriyle birlikte nefes alma inancıyla ömür boyu aynı damın altında yaşama akdine imza atıyorsun. zor dostum zor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?