Toplumun çoğunluğu tarafından garip karşılanan insandır. Genellikle sorunlu olarak görünürler diğerleri tarafından. Garip karşılanırlar, yakın arkadaşları yoktur ve çoğunlukla bu kendi tercihleridir.
Diğerleriyle bağımlı bir ilişki geliştirmenin ne artısı olduğunu yıllardır düşünürüm. Kendiyle mutlu olabilen, kendine yetebilen bireyler gerçekten mevcut ve diğer her bir insan bu kişilere çoğunlukla birer külfet olarak gelir. Kan bağının olmadığı ve hatta kan bağının olduğu insanlarla bile pure alturismi yaşamanın mümkün olmadığını fark edebilmiş, kişisel gelişimini çoğunlukla tamamlamış insanlardır.
Evet yalnız başıma kahve içiyorum, sinemaya gidiyorum, derdimi asla anlamayan, anlasa bile bir adım beni öteye taşımayacak insanlarla paylaşmıyorum. Ama evet ben garip bir insan olarak tabir ediliyorum neden çünkü yalnız olmak BENİM tercihim, düşünmeyi biliyorum. insanlardan şikayetçi olan ama asla kendi bağımlılıklarının önüne geçememişlere de bunun çok keyifli ve gerçekten hayat kalitesini yükselten bir şey olduğunu anlatmaya çalışıyorum.
“Yalnız” insanları yadırgamak sizi kendi ruhsal yalnızlığınızdan kurtarmaz. Kişisel bir tercihtir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?