koltuk altı kılı bırakmak

Efendim, bırakınız gitsin dediğiniz yerde kılı, tüyü de bir kenara bırakıp kıl ve tüy kaynaklı ve çoğunca cinsler arası etkileşimi sınırladığı sanılan "koku" ile ilişkin cinsel aşkın anatomisi kitabından alıntılar yapalım ve sözü asıl sahiplerine bırakalım:
"fakat insan vücudu, bilinen en güçlü" koku" afrodizyaklarını üretebilir. Gerek erkeklerin gerekse kadınların koltuk altlarında, meme başlarının etrafında ve kasıklarında ergenlik çağından itibaren faaliyete geçen "apokrin" bezleri vardır. Bu koku kutuları, vücudun en büyük kısmını kaplayan ve kokusuz bir sıvı salgılayan "ekrin" bezlerinden farklı olup salgıları derideki bakterilerle birleşince ekşimsi ve ağırlaşmış ter kokusunu oluşturur.
Fransız şair Baudelaire, insan ruhunun, bu erotik teri de barındırdığına inanırdı. 19.yüzyılın Fransız romancısı Joris Karl Huyamans kadınları tarlalarda izler, onları koklamaya çalışır. Bir kadının koltuk altı kokusunun "erkeğin içindeki hayvanı kolayca kafesinden salıverdiğini" yazmıştı. Napolyon da onun bu fikrine katılıyordu. İmparator, metresi Josephine'e yazdığı bir mektupta, "Yarın akşam Paris'e dönüyorum. Sakın yıkanma", diyordu.
Bugün Yunanistan ile Balkanların bazı bölgelerinde kimi erkekler şenliklerde mendillerini koltuk altlarında taşır ve bu kokulu bezleri dansa kaldırdıkları kadınlara verirler. Bunun kesin sonuç verdiğine yemin ederler. Gerçekten de ter, dünyanın bir çok yerinde aşk iksirlerinin bileşiminde yer alır. Shakespeare'in zamanında bir kadın, kabuğu soyulmuş bir elmayı koltuğunun altında tutar, kokusuna bulanmış bu "aşk elmas" nı koklaması için sevgilisine sunardı. Birleşik Amerika'ya göç eden bazı Karayipli göçmenler tarafından çağdaş bir reçete de şöyedir: "Bir hamburger hazırlayın. Bunu terinize bulayın. Pişirin ve arzuladığınız kişiye ikram edin"
... "
Kıllandırmazsak, mevzubahis olan, bu görüntüden çok aslını yaşatır diyerek buralara varırız vesselam.