cinsel sözlük yazarlarının yaşları

acısıyla tatlısıyla yarım yüzyılı devirdik. 51 oldu. zeus kabul etsin. artık önümüzdeki yaşlara ve/veya yüzyıllara bakacağız. bilim insanları, bugüne kadar dünyaya gelen insan sayısını 106 milyar olarak hesaplamışlar. islam'a göre adem peygamber 7000 yıl önce doğmuş ve fakat batının ahlaksızlığı ile yetişmiş bilim insanları ondan öncekileri de hesaba dahil etmişler. 106 milyar farklı insan, hayat, tecrübe, yaş. kimisi bebekliğinde öldü kimisi 150 yıl yaşadı. kimisi (bkz: dan bilzerian) gibi bir hayat yaşadı, kimisi köle olarak doğdu, köle olarak öldü. kimisi hiç dünyaya bile gelemedi, anne karnında öldü. maalesef hayat herkese adil davranmıyor. hep imtihan dünyasında olduğumuz söylenir de nedense sorular herkese farklı sorulur (vishnu insanları imtihan ediyor, bir daha ki sefere kralsın be oğlum argümanı tamamen yanlıştır. test edildi, onaylandı).

yaşadığımız sürece gün geldi sevindik, gün geldi üzüldük ama hepsini hayat gailesi olarak bir kenara not aldık. üstad-ı azam neyzen tevfik'in de dediği gibi hepsi geçer.

Geçer
Istırabın sonu yok sanma, bu âlem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyleyemez hande-i hürrem de geçer,
Devr-i şâdi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, ân-ı dem âdem de geçer,

Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çağlayan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,
Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,

İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.

Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, efsane-i Âdem de geçer.

Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.