Üniversite mezuniyet törenim
en son gerçekten mutlu hissedilen an
dün akşam. uzun süredir söyleyemediğim her şeyi söylediğim andır.
Uzun süredir hiç gülme krizine girmediğimi farkettim, eskiden gözlerimden yaş gelinceye kadar güldüğüm günleri geri istiyorum. Simdi hüzün ve bosvermislik var. Arada ufak mutluluklar oluyor elbet ama öyle tam bir mutlu olduğum gün yok. Bu aralar en bunaltıcı gelen şey ise Sürekli kafamın içinde birşeyler düşünüyor olmam
Kafanın içinde bir şeyler düşünüyor olmak gayet olağan bir şey değil mi hocam dd.
Sürekli kısmını yazmamışsın şimdi 😂 normal bir durum değil filozof gibi ota boka takıyorsun. Hem şuan yazmaya kalksam çok uzun sürer, bir ara anlatırım obsesif-kompülsif bozuklugunun ne olduğunu 😂
😂 sadece takılıyorum hocam. Sizi kızdırmak gibi bir niyetim yoktu
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?