eleştiriye tahammülü olan insan

benimdir. en ağır eleştiriyi bile dinler, inceden zevk alırım. hiç kızmam

kendimi her fırsatta eleştirdiğim için bu benim..
eleştiri yapmak insanlara ağız dolusu hakaret etmek değildir. insan eleştirinin dozunu ayarlamayı bilmeli. bilmiyorsa susmalıdır..
eleştirinin dozunu kaçıranlara kızarım...
kendi kusurlarını görmeyip her defasında bir başkasının kusur ve hatalarını didikleyip eleştirenlere kızarım..
kişiler hakkında bilip bilmeden gereksiz eleştiri yapanlara kızarım.

Pek siklemediğimden olsa gerek beni eleştirmeye hevesli olmuyor insanlar. Bazen ciddiye alıyormuş gibi yapıp neler diyeceklerini merak etmiyor değilim. Allahını seven üzerime eleştiri atsın.

elleştiriye tahammülü olan qıslar eqlesin.

Benim bu, sırf bu sebeple çokça eleştirme hakkım vardır, üstteki yazara katılıyorum

eleştiri güzeldir. Eleştiriye tahammüllü olmak daha da güzeldir. Ama bu özellikle sıradan insanlarda çok kısıtlıdır. Lütfen birbirimizi kandırmayalım. Eleştiriye uğradığımız an savunmacı ve inkarcı oluruz genelde. Belki sonrasında hmm evet olabilir, o açıdan bakmamıştım falan diyebiliriz. Bence en mühimi bana eleştiri getirenin iyi niyetinden emin olmam, değilse açık değilim.